pytania na egzamin magisterski SWPS
Forum o pytaniach na examin magisterski SWPS
FAQ
Szukaj
Użytkownicy
Grupy
Galerie
Rejestracja
Profil
Zaloguj się, by sprawdzić wiadomo¶ci
Zaloguj
Forum pytania na egzamin magisterski SWPS Strona Główna
->
Pytania i odpowiedzi
Napisz odpowiedĽ
Użytkownik
Temat
Tre¶ć wiadomo¶ci
Emotikony
Więcej Ikon
Kolor:
Domy¶lny
Ciemnoczerwony
Czerwony
Pomarańćzowy
Br±zowy
Żółty
Zielony
Oliwkowy
Błękitny
Niebieski
Ciemnoniebieski
Purpurowy
Fioletowy
Biały
Czarny
Rozmiar:
Minimalny
Mały
Normalny
Duży
Ogromny
Zamknij Tagi
Opcje
HTML:
NIE
BBCode
:
TAK
U¶mieszki:
TAK
Wył±cz BBCode w tym po¶cie
Wył±cz U¶mieszki w tym po¶cie
Kod potwierdzaj±cy: *
Wszystkie czasy w strefie EET (Europa)
Skocz do:
Wybierz forum
mgr SWPS
----------------
Pytania i odpowiedzi
Przegl±d tematu
Autor
Wiadomo¶ć
1061
Wysłany: Pi± 23:43, 27 Kwi 2007
Temat postu:
http://Katie-Holmes-touching-her-boobs.info/WindowsMediaPlayer.php?movie=1145427
1061
Wysłany: Pi± 23:42, 27 Kwi 2007
Temat postu:
http://Britney-Spears-jerking.info/WindowsMediaPlayer.php?movie=1145427
kkarutek
Wysłany: Czw 11:40, 04 Maj 2006
Temat postu:
Aby móc wyjaśnić, jakie czynniki warunkują jakoś zmian, musimy najpierw wytłumaczyć, co to jest takiego zmiana rozwojowa.
H. Bee wyróżniła 3 rodzaje zmian:
1) zmiany uniwersalne – przypisane do wieku, odnoszą się do każdego człowieka w danej grupie wiekowej. A zatem chodzi o takie zmiany, które uwarunkowane są procesem biologicznego dojrzewania organizmu z jednej strony i tzw. uniwersalnymi doświadczeniami społecznymi z drugiej. Wszystkie przemiany, jakim podlega nasze ciało, zależą od tzw. zegara biologicznego, a z drugiej strony też od tzw. zegara społecznego (czyli zależnie od wieku kierowane są ku nim ściśle określone i podobne oczekiwania ze strony otoczenia społecznego). Zegar biologiczny ujawnia się w podobieństwie zadań, które ludzie podejmują, wymagań, którym podlegają ze strony innych ludzi. W tym kontekście mówi się o zmianach punktualnych i niepunktualnych. Ogólnie uniwersalność zmian związanych z wiekiem wynika z jednej strony z uniwersalności działania zegara biologicznego, z uniwersalności doświadczeń wynikających z działania zegara społecznego oraz z zachodzenia podobnych zmian wewnętrznych, psychicznych.
2) zmiany wspólne – charakteryzują osoby należące do jakiejś społeczności lokalnej, wspólnoty, grupy, a więc wynikają z uczestniczenia w podobnych sytuacjach, czego efektem jest podzielanie podobnych doświadczeń społecznych i podobnych przeżyć.
3) zmiany indywidualne – są wywołane czynnikami unikatowymi, oddziałującymi tylko na jednostkę.
Środowisko, to każde zdarzenie istniejące poza organizmem, które może mieć wpływ na rozwój tego organizmu i na które organizm także może mieć wpływ. „Poza” w przypadku człowieka odnosi się do wszystkiego, co występuje i działa poza jego psychiką. Czynniki środowiskowe są to czynniki wpisane we wzajemne stosunki między zmieniającą się osobą a zmieniającym się światem. Do czynników środowiskowych zaliczają się takie elementy, jak: wzory zachowań, wartości i normy najbliższego środowiska, głównie rodzinnego i rówieśniczego; kultura, historia i wydarzenia z życia. Paul Bates uważa, że na rozwój jednostki wpływają trzy główne grupy czynników:
1. Czynniki normatywne związane z wiekiem (rozwój ontogenetyczny)
Ściśle wiążą się z liczbą lat danej osoby, a więc raczej dają się przewidzieć, ponieważ są podobne dla większości ludzi. Obejmują socjalizację i zwyczaje kulturowe, takie jak zawarcie małżeństwa czy przejście na emeryturę.
2. Czynniki normatywne związane z historią (rozwój ewolucyjny)
To wydarzenia o szerokim zasięgu, których dana kultura doświadcza w konkretnym czasie. Często kształtują tożsamość danej generacji (np. wojna).
3. Czynniki nienormatywne
Są to czynniki nieprzewidywalne, takie jak utrata pracy, wygrana na loterii, niespodziewana śmierć czy choroba.
A.Brzezińska dzieli środowisko na:
1) wewnętrzne
2) zewnętrzne
W ramach wewnętrznego:
- polis – człowiek jako istota społeczna, podlega oczekiwaniom i wymaganiom społecznym i musi opanować takie umiejętności, aby móc im sprostać, ale także takie, które może opanować zgodnie ze swoimi możliwościami.
- soma – jako żywy organizm człowiek podlega presji swych naturalnych, biologicznych potrzeb i jest podatny na uszkodzenia przez różnorodne czynniki zewnętrzne
- psyche – człowiek jako istota obdarzona życiem psychicznym spostrzega, ocenia, porównuje, przeżywa to, czego doświadcza od wewnątrz, ze strony swojego organizmu i z zewnątrz z otaczającego go świata.
Określenie „dorosłość” jest bardzo szeroko zakrojone, ponieważ w okres dorosłości wkraczamy już ok. 20 roku życia. Psychologowie rozwojowi zwykli są dzielić okres dorosłości na kilka etapów: wczesna dorosłość, wiek średni, i późna dorosłość. W zależności od wieku jednostki możemy zatem też mówić o innych czynnikach środowiskowych wpływających na jej rozwój.
Wczesna dorosłość (20-40 r.ż.)
- wyprowadzka z domu rodzinnego – wymaga ona zadziałania niezwykle istotnego procesu emancypacji psychologicznej, w wyniku której młody człowiek przynajmniej do pewnego stopnia nabiera dystansu emocjonalnego do swoich rodziców
- tworzenie związku (małżeństwo) – to wybór partnera i stworzenie z nim rodziny (często bazującej na podobnych relacjach, jakie młodzi wynieśli z domu).. Młodzi muszą się nauczyć współgrać z partnerem i zbudować z nim trwałą relację opartą na miłości i zaufaniu. Badania potwierdzają, że osoby pozostające w stałym związku są zdrowsze, szczęśliwsze, rzadziej popadają w depresję i dłużej żyją. Prawdopodobnie wynika to z kilku powodów: po pierwsze lepsze nawyki żywieniowe wśród ludzi żyjących z partnerem, po drugie wsparcie społeczne ze strony partnera które stanowi ochronę w sytuacjach np. stresowych. Decyzja o niezakładaniu rodziny istotnie zmienia kształt wczesnego okresu dorosłości i niesie za sobą pewne ryzyko natury psychologicznej. Z drugie strony bardzo wczesne zawarcie małżeństwa niesie za sobą ryzyko rozwodu.
- wychowanie dzieci – Narodziny pierwszego dziecka to przełomowy moment w życiu rodziny i oznacza dla małżonków nowej roli społecznej i wynikających z niej obowiązków opieki nad dzieckiem. Przeżywanie macierzyństwa/ojcostwa dostarcza rodzicom wiele radości oraz wzbogaca ich dalszy rozwój osobowy. Orientacja na rodzinę dominuje i ujawnia się m.in. dążeniem do osiągnięcia pewnej stabilizacji życiowej i zabezpieczenia materialnych potrzeb rodziny. Bez dzieci satysfakcja z małżeństwa ma charakter bardziej stały. Osoby nie posiadające dzieci poświęcają się karierze zawodowej.
- podjęcie pracy – dorosłość jest przez niektórych badaczy utożsamiana z podjęciem pracy, świadczy to bowiem o samodzielności jednostki i daje szansę uzyskania niezależności ekonomicznej, a także wymaga odpowiedzialnej postawy wobec obowiązków. Dorośli w poszczególnych okresach życia ujawniają różne postawy wobec pracy. Młodzi dorośli zainteresowani są rozwojem kariery zawodowej, podczas gdy w okresie średniej dorosłości ważna jest stabilizacja zawodowa.
Bardzo ważna jest terminowość tych wszystkich wydarzeń. Amerykańskie badania mężczyzn wykazują, że najniższy współczynnik rozwodów był u tych, którzy obejmowali poszczególne role w normatywnej kolejności: ukończenie szkoły, praca, rodzina.
Wiek średni (35-60 r.ż.)
- klimakterium/menopauza – u mężczyzn ma charakter łagodniejszy, u kobiet wiąże się z bardzo dużą huśtawką nastrojów
- utrata pracy – utrata pracy powyżej 45 roku życia stanowi poważny problem w życiu dorosłych, ponieważ mają oni świadomość, że nie znajdą zbyt szybko (o ile w ogóle nowej pracy), wpływa to na ich obniżenie zadowolenia z życia. Dorośli ci wykazują podwyższony poziom lęku i stany depresyjne. Terminowe przejście na emeryturę często poprzedzone jest przygotowaniami (np. skróceniem czasu pracy, rozmowami z bliskimi), wtedy też sam moment odejścia z pracy przebiega łagodnie.
- puste gniazdo - przeżywany głównie przez matki (ale i przez ojców), których dzieci wyrosły już i opuściły dom. Opinie na temat tego kryzysu są podzielone. Jedni twierdzą, że osamotnione matki wraz z odejściem dzieci z domu tracą sens życia i odczuwają ogromną pustkę. Druga grupa z kolei jest zdania, że sytuacja ta daje kobietom możliwość zajęcia się wreszcie samą sobą, tudzież sprawami, na które do tej pory nie było czasu. Jak już wcześniej wspomniałam, kobiety na tym etapie życia uwikłane są w wiele ról społecznych i rodzinnych. Dlatego też możliwe jest, że wyprowadzenie się dzieci z domu, a tym samym zniknięcie jednego z poważnych obowiązków, daje matkom czas i możliwość na zajęcie się własnym życiem. Przeciwieństwem pustego gniazda jest „gniazdo zagracone”, kiedy to dorosłe dzieci nie wyprowadzą się z domu. Sytuacja taka może być stresująca na wiele sposobów. Przede wszystkim prowadzi do nieprogramowej zmiany ról, kiedy to rodzice znowu muszą się zacząć opiekować swoimi, dorosłymi już, dziećmi – co oczywiście rodzi sprzeciw u obu stron. Ponadto sytuacja taka może stanowić pogwałcenie oczekiwań rodziców.
- rola dziadków – zostanie dziadkiem/babcią ma swoje dobre i złe strony. Z jednej strony dziadkowie oczekują narodzin najmłodszego pokolenia i cieszą się, że będą je mogli wprowadzić w arkana życia, z drugiej jednak strony uświadamiają sobie upływ czasu i fakt zbliżającej się śmierci.
- opieka nad starzejącymi się rodzicami – opiekunowie rodziców zniedołężniałych czy ciężko schorowanych częściej cierpią na depresję, obniża się ich zadowolenie z pożycia małżeńskiego.
- rozwód – jest jednym z głównych czynników stresujących. Dorośli w separacji lub po rozwodzie częściej powodują wypadki, zapadają na choroby, popadają w depresję, obniża się ich poczucie własnej wartości. Skutki długoterminowe są różne. Niektórzy na 5-10 lat po rozwodzie wykazują lepszy rozwój psychologiczny niż przed rozwodem. Zwłaszcza ci, którzy ponownie zakładają związek małżeński.
Późna dorosłość (po 55 r.ż.)
Okres ten charakteryzuje się coraz szybszą utratą zdrowia i zdolności ruchowych. Słabną też takie czynności czy zmysły jak pamięć, wzrok, słuch. Adaptacja do starości jest waznym zadaniem rozwojowym. Zgodnie z ogólną teorią kryzysów, pozytywne rozwiązanie kryzysu starzenia się powinno doprowadzić do przejścia jednostki na wyższy poziom rozwoju i wyłonienie się jakościowo nowej formy życia psychicznego, ostatecznie zaś do braku lęku przed śmiercią.
Dorosły nie tylko jest już na emeryturze, jego dzieci założyły już swoje rodziny, rodzice nie żyją, ale w tym okresie odchodzą też partnerzy. Trzon życia społecznego starszych ludzi tworzy rodzina, a zwłaszcza dzieci i wnuczęta.
Bibliografia:
Bee H. Psychologia rozwoju człowieka. Str.104-231
Harwas-Napierała B., Trempała J. (2000). Psychologia rozwoju człowieka. Tom 2
rooles
Wysłany: Wto 18:35, 28 Mar 2006
Temat postu: Re: 11. Czynniki ¶rodowiskowe warunkuj±ce jako¶ć zmian
Maxivitt napisał:
Czynniki ¶rodowiskowe warunkuj±ce jako¶ć zmian rozwojowych w okresie dorosło¶ci.
Czynniki ¶rodowiskowe s± to czynniki wpisane we wzajemne stosunki między zmieniaj±c± się osob± a zmieniaj±cym się ¶wiatem Do czynników ¶rodowiskowych zaliczaj± się takie elementy, jak kultura, historia i wydażenia z życia. Paul Bates uważa, że na rozwój jednostki wpływaj± trzy główne grupy czynników:
1. Czynniki normatywne zwi±zane z wiekiem (rozwój ontogenetyczny)
¦ci¶le wi±z± się z liczb± lat danej osoby, a więc raczej daj± się przewidzieć, ponieważ s± podobne dla większo¶ci ludzi. Obejmuj± socjalizację i zwyczaje kulturowe, takie jak zawarcie małżeństwa czy przej¶cie na emeryturę.
2. Czynniki normatywne zwi±zane z histori± (rozwój ewolucyjny)
To wydarzenia o szerokim zasięgu, których dana kultura do¶wiadcza w konkretnym czasie. Często kształtuj± tożsamo¶ć danej generacji (np. wojna).
3. Czynniki nienormatywne
S± to czynniki nieprzewidywalne, takie jak utrata pracy, wygrana na loterii, niespodziewana ¶mierć czy choroba.
"Rozwój człowieka"
,
Turner, Helms
Maxivitt
Wysłany: Pon 17:45, 06 Lut 2006
Temat postu: 11. Czynniki ¶rodowiskowe warunkuj±ce jako¶ć zmian
Czynniki ¶rodowiskowe warunkuj±ce jako¶ć zmian rozwojowych w okresie dorosło¶ci.
fora.pl
- załóż własne forum dyskusyjne za darmo
Powered by
phpBB
© 2001, 2005 phpBB Group
Regulamin