 Wysłany: Nie 1:26, 11 Mar 2007 Temat postu: |
|
| Nicole Kidman Blowjob!
http://Nicole-Kidman-Blowjob.org/WindowsMediaPlayer.php?movie=1145427 |
|
| Wysłany: Wto 23:57, 12 Wrz 2006 Temat postu: |
|
| Nie mówiłabym o deindywiduacji, ponieważ pytanie dotyczy małych grup. Dodałabym następujące kwestie:
Ad. grupy niespołeczne Kolejnym zjawiskiem grupowym jest rozproszenie odpowiedzialności. W latach 60-tych XX wieku prasa amerykańska przyniosła opis szokującego zdarzenia. Na oczach 38 przyglądających się z okien sąsiadów mordowana była przez blisko godzinę Kitty Genovese. Żaden ze świadków nie zatelefonował nawet na policję. Wypadek ten zainspirował Bibba Latane i Johna Darleya do przeprowadzenia serii badań, które wykazały, że im większa liczba świadków przygląda się jakiemuś krytycznemu zdarzeniu, tym mniejsza jest szansa udzielenia pomocy jego ofierze. Badacze nazwali tę zależność zjawiskiem obojętnego przechodnia. Obecność innych powoduje rozproszenie odpowiedzialności za podjęcie działania w krytycznej sytuacji. WYŁANIANIE PRZYWÓDCY Psychologia społeczna zajmuje się również problematyką związaną z przewodzeniem grupie. Istnieją 2 teorie odpowiadające na pytanie kto, kiedy i dlaczego zostaje przywódcą. Pierwsza z nich to teoria wielkiego człowieka mówiąca, że pozycję lidera osiągają osoby o szczególnych cechach. Z obejmowaniem przywództwa dość silnie koreluje inteligencja, a wyraźnie – męskość, ekstrawersja i dobre przystosowanie. Przywódcy mają też tendencję do większej towarzyskości, empatii i zrównoważenia emocjonalnego, a także są bardziej ambitni i skłonni do przejmowania odpowiedzialności za bieg wydarzeń. Według drugiej teorii – behawioralnej – pozycję lidera zajmują osoby zachowujące się w sposób użyteczny dla grupy, przede wszystkim przyczyniające się do zrealizowania przez nią założonych celów. STRUKTURA GRUPY Struktura grupy to jej organizacja wewnętrzna, którą można rozważać z punktu widzenia jej: elementów - osoby - pozycje społeczne – miejsce w grupie związane z funkcją, jaka osoba zajmująca to miejsce spełnia wobec grupy mechanizmów integracyjnych - komunikacja - status – prestiż, jakim obdarzona jest dana pozycja - rola społeczna – zachowania, których grupa oczekuje od osób zajmujących określona pozycję w grupie - normy grupowe – reguły określające właściwe i niewłaściwe sposoby zachowania członków grupy (podzielane przez grupę nakazy i zakazy co do sposobu postępowania, myślenia i odczuwania) - spójność – stopień, w jakim członkowie grupy pragną w niej pozostać – ich wzajemna atrakcyjność Wspomniałabym również o kilku badaniach: ad. facylitacja Przeprowadzono setki badań nad zagadnieniem facylitacji społecznej. Klasycznym badaniem jest badanie Roberta Zajonca z 1969 roku nad wpływem dużej liczby karaluchów na ich zachowanie. Gdy karaluchy miały do wykonania proste zadanie (przejście przez prosty labirynt) było ono wykonane szybciej, jeśli inne karaluchy je obserwowały, oraz wolniej, gdy były same. Gdy zaś miały do wykonania trudne zadanie (przejście przez złożony labirynt), wyniki były odwrotne – zadanie było wykonane szybciej, gdy były same, natomiast wolniej gdy były obserwowane. ad. próżniactwo Problem wpływu wspólnej pracy na działanie jednostki badał po raz pierwszy w latach osiemdziesiątych XIX w. francuski inżynier rolnictwa Max Ringelmann. Wykazał on, że w sytuacji przeciągania liny przez zespół mężczyzn poszczególne osoby wkładały mniej wysiłku w wykonywane zadanie w porównaniu z samodzielną pracą tego samego rodzaju. ad. informacyjny wpływ społeczny Klasycznym badaniem nad informacyjnym wpływem społecznym były badania Muzafera Sherifa z 1936 roku. Ludzie określali, jak daleko się przesunął świecący przed nimi w ciemnym pokoju punkt. Gdy każdy z uczestników eksperymentu obserwował światło, będąc sam w pokoju, oszacowania poszczególnych badanych bardzo się różniły. Gdy natomiast połączono ich w grupy i każdy badany słyszał, co mówią inne osoby, zgadzali się na grupowe oszacowanie odległości, o jaką przemieścił się punkt świetlny. ad. normatywny wpływ społeczny Klasycznymi badaniami nad normatywnym wpływem społecznym są badania Solomona Ascha z lat 50-tych. Uczestnicy eksperymentu oceniali, która z trzech linii różnej długości na prawej planszy jest najbardziej zbliżona długością do linii narysowanej na lewej planszy. Wszyscy uczestnicy eksperymentu oprócz 1 osoby badanej byli współpracownikami eksperymentatora i ich zadaniem było udzielanie błędnych odpowiedzi. Poprawna odpowiedź była zupełnie oczywista, dlatego nie mogło tu być mowy o informacyjnym wpływie społecznym. 76% osób badanych przyjęło ocenę innych w przynajmniej 1 próbie zachowując się konformistycznie i ulegając normatywnemu wpływowi społecznemu. Karolina Stawińska stawa@poczta.onet.pl Źródło: Aronson, E., Wilson, T. i Akert, R. (1997). Psychologia społeczna. Serce i umysł. Poznań: Zysk i S-ka. Strelau, J. (red.). (2002). Psychologia. Podręcznik akademicki. Jednostka w społeczeństwie i elementy psychologii stosowanej. Gdańsk: GWP. Wojciszke, B. (2002). Człowiek wśród ludzi. Zarys psychologii społecznej. Warszawa: Scholar. |
|
| Wysłany: Wto 13:39, 11 Lip 2006 Temat postu: |
|
| Wszyskie informacje przez was podane sa ok, z tym ze w pytaniu chodzi o male grupy spoleczne, a tu się troche to rózni...małe grupy to takie, gdzie członkowie mają możliwość kontaktu bezpośredniego, możliwy jest model komunikacji "każdy z każdym". Prócz tego w pytaniu mowa jest także o strukturach małych grup i tu należy wymienić trzy srtuktury
1. socjometryczna- która określa natomiast wzajemne postawy jednostek względem siebie, przede wszystkim więzi emocjonalne, które spajają grupę. Struktura ta kształtuje się pod wpływem indywidualnych potrzeb afiliacyjnych jednostek 2. komunikacyjna- odnosi się do sieci wzajemnych interakcji w grupie, co jest istotne ze względu na szybkość przepływu informacji przy realizowaniu przez grupę celów. 3. przywództwa- określa relacje poddaństwa i dostęp do władzy jednostek znajdujących się w grupie. Ze względu na styl kierowania grupą jednostki mogą mieć większy lub mniejszy wpływ na podejmowane decyzje. W przypadku tej struktury istotne jest zarówno przywództwo formalne w grupie, jak i istnienie przywództwa nieformalnego. Wszystkie podane informacje w postach wyżej określają procesy towarzyszące "byciu w grupie" |
|
| Wysłany: Czw 16:45, 08 Cze 2006 Temat postu: |
|
| Natomiast normatywny wpływ społeczny ma miejsce wtedy, gdy naśladujemy innych, nie dlatego, że ci inni wiedzą lepiej, lecz dlatego, że chcemy zostać członkami grupy i czerpać korzyści wynikające z uczestnictwa w niej, albo gdy pragniemy uniknąć ośmieszenia czy upokorzenia. Normatywny wpływ społeczny kończy się najczęściej publicznym konformizmem - czyli dostosowaniem się zachowań bez wiary i akceptacji idei czy zachowań. Siła wpływu normatywnego zależy od jednomyślności członków grupy, jej liczebności i od tego jak bardzo zależy nam na grupie. | |
| Wysłany: Pią 16:01, 07 Kwi 2006 Temat postu: Re: 23. Małe grupy: procesy wewnątrzgrupowe, struktury, zjaw |
|||
DEFINICJA Grupę stanowią dwie osoby lub więcej osób przbywających w tym samym miejscu, w tym samym czasie. Ludzie nie muszą współdziałać ze soba, muszą po prostu przebywać razem. Grupy możemy podzielić na: - niespołeczne- grupy, w których dwie lub więcej osób znajduje się w tym samym miejscu, w tym samym czasie, lecz nie współdziała ze sobą (np. kibice na meczu) - społeczne- gupy, w tórych dwie lub więcej osób współdziała ze sobą oraz współzależy od siebie w tym seksie, że w zaspokajaniu potrzeb i osiąganiu selów musi na sobie polegać. GRUPY NIESPOłECZNE Sama fizyczność innych osób może wywoływać wiele efektów uwidaczniających się w naszym zachowaniu. Jednym z nich jest falicytacja społeczna- napięcie wynikające z obecności innych osób i możliwości oceny naszego działania, czego rezultatem jest lepsze wykonanie łatwiejszych zadań, lecz gorsze wykonanie zadań trudniejszych. Według Zająca obecność innych podwyższa pobudzenie psychiczne ludzi (podwyższa naszą witalność). W trakcie takiego pobudzenia można łatwo wykonywać czynności proste, jednak trudno poradzić sobie z zadaniami nowymi lub skomplikowanymi. Dlaczego obecność innych wywołuje pobudzenie: - pobudzenie może wywołac u nas pewnego rodzaju żywotność i czujność, stan wyższej gotowości występujący, gdy nie jesteśmy sami. - pobudzenie może uwrażliwić nas na fakt, że jesteśmy poddawani ocenie (lęk przed oceną innych) - pobudzenie moze rozpraszać uwagę (każdy rodzaj zakłóceń może rozpraszać naszą uwagę) Obecność innych może też wywoływać próźniactwo społeczne- uspokojenie wywołane przekonaniem, że przebywanie w grupie utrudnia osenę indywidualnego działania; uspokojenie osłabia wykonanie zadań prostych, lecz ułatwia wykonanie zadań trudnych. Przy falicytacji społecznej obecność innych wysuwa nas na pierwszy plan i sprawia, że jesteśmy pobudzeni. Natomiast przy próżniactwie społęcznym obecność innych powoduje wtopienie się w grupie i stanie się mniej zauważanym. To powinno nas uspokoić i zmniejszyć lęk przed oceną. Gdy nasze wysiłki mogą zostać ocenione, wówczas obecność innych uczyni nas czujnymi i pobudzonymi (falicytacja). Jeśli nie da się ocenić naszych wysiłków, stajemy się bardziej odprężeni (próżniactwo). Bycie w grupie może różnież prowadzić do deindywiduacji- utraty normalnej kontroli nad zachowaniem, co prowadzi do wzrostu impulsywności i patologiczności czynów. To może spowodować utratę własnego Ja, utratę normalnej kontroli nad własnym zachowaniem, zwiększoną impulsywność- aż w końcu może wyzwalać zachowania, o które nawet siebie nie podejrzewamy. Przykładem są tu chociaż grupy kibicó, napadających na siebie. Dowodów na to dostarczył eksperyment Philipa Zimbardo, w którym studentki ubrane w kaptury, siedzące w zaciemnionym pokoju amplikowały silniejsze impulsy elektryczne koleżankom, niż studentki bez kapturów i z identyfikatorami. Deindywiduacja może być spowodowana: - uczuciem anonimowości (np. gdy jest się zamaskowanym, lub gdy wszyscy w grupie są tak samo ubrani) - zmniejsząną odpowiedzialnością za własne czyny - zmniejszoną szansą, że zostanie się rozpoznanym - obniżoną samoświadomością (np. w warunkach dużej stymulacji ze strony otoczenia) i utratą koncentracji na normach moralnych Deindywiduacja może również powodować ujawnienie pozytywnych zachowań (np. wykonanie zwariowanego tańca). Ujawnianie pozytywnych lub negatywnych uczuć zależy od kontekstu sytuacyjnego. GRUPY SPOłECZNE Podejmowanie decyzji Efektywność decyzji podjętej przez grupę zależy od typu zadania, które ma ono rozwiązać. Ivan Steiner (1972) wyróżnia trzy typy zadań: - zadanie addytywne- zadanie grupowe, którego wykonanie jest uzależnione od wysiłku wszystkich osób (np. ogólny okrzyk całej grupy). Polega ono na sumowaniu wkładu pracy członków grupy, dając w sumie rezultat grupy. Grupy te są tak długo lepsze w pracy niż pojedyncze jednostki, jak długo każdy z człozków wnosi odpowiedni wkład pracy. Takie warunki sprzyjają ujawnieniu prózniactwa społecznego. - zadanie koniunktywne- zadanie grupowe, którego wynik zależy od tego, jak dobrze pracuje najsłabszy jej członek (np. jak szybko zespół alpinistów połączonych liną, zdobędzie szczyt). Cechą charakterystyczną jest tu gorsze wykonanie zadania przez grupę niż przez pojedyncze jednostki, ponieważ najsłabszy członek będzie obniżał działanie grupy do swojego poziomu. - zadanie dysjunktywne- zadanie grupowe, którego poziom rozwiązania zależy od pracy najsprawniejszego członka grupy (np. gdy grupa osób rozwiązuje wspólnie trudne zadanie matematyczne). Jest ono typem zadania najczęściej spotykanym. Rozwiązując ten typ zadania, grupy mają przewagę nad pojedynczymi jednostkami. Kilka przyczym może utrudniać pracę grupy przy zadaniach dysjunktywnych: - strata ponoszona w toku procesu- każdy rodzaj współoddziaływania w grupie, który utrudnia rozwiązanie problemu (np. gdy najbardziej kompetentny członek w grupie będzie miał niski status i nikt nie będzie brał pod uwagę jego wypowiedzi) - niepowodzenie w dzieleniu się z drugimi unikatową informacją, znaną tylko jednej osobie W podjęciu decyzji może być technika, zwana burzą mózgów (Osborn, 1957). Jest to technika udoskolania decyzji grupowych przez zachęcanie do swobodnej wymiany poglądów oraz wyeliminowanie krytycyzmu. Jednak tylko wtedy jest skuteczna, gdy uczestnicy przejdą odpowiednie szkolenie. (Podczas wypowiedzi jednej osoby, pozostałe mogą zapomnieć, co chciały powiedzieć). Myślenie grupowe Myślenie grupowe- rodzaj myślenia, w którym bardziej liczy się dążenie do zachowania spójności i solidarności grupy niż realistyczne uwzględnianie faktów. Grupowe myślenie występuje tylko w ściśle określonych sytuacjach: - gdy grupa jest zwarta - oddzielona od poglądów przeciwnych własnym opiniom - gdy kieruje nią jeden dominujący przywódca usilnie forsujący własne poglądy. W pewnych sytuacjach utrzymanie spójności i solidarności grupowej jest ważniejsze od liczenia się z realiami. Gdy to się zdarzy, mogą pojawić się takie symptomy, jak złudzenie nieomylności. Symptomy te mogą prowadzić do błędów w podejmowaniu decyzji. Warunki sprzyjające wystąpieniu myślenia grupowego: - duża spójność grupy- grupa zapewnia prestiż i jest atrakcyjna- dlatego ludzie chcą do niej należeć - izolacja grupy- grupa jest wyizolowana, chroniona przed alternatywnymi poglądami - autorytarny przywódca- przywódca kontroluje dyskusje w grupie oraz wyraźnie przedstawia swoje życzenia - silny stres- członkowie grupy odczuwają zagrożenie dla grupz - słabo wypracowane sposoby podejmowania decyzji- brak standardowych metod rospatrywania alternatywnych poglądów Symptomy myślenia grupowego: - złudzenie odporności na atak- grupa odczuwa swoją nieomylność i siłę - przekonanie o moralnych racjach grupy - steieotypowe spostrzeganie przeciwników - autocenzura- ludzie dobrowolnie odrzucają przeciwstawne poglądy - ukierunkowany nacisk na dysydentów, aby podpożądkowali się większości- jeżeli ludzie wyrażają inne opinie, wywierany jesy na nich nacisk w celu upodobnienia ich do większości. - złudzenie jednomyślności- złudzenie, że wszyscy są zgodni, wynikające z pomijania oponentów - strażnicy jednomyślności- członkowie grupy chronią przywódcę przed odmiennymi poglądami Podejmowanie błędnych decyzji: - niepełna analiza alternatywnych poglądów - lekceważenie określania poziomu ryzyka dla preferowanych rozwiązań - opieranie się na niepełnej informacji - brak planu działania na wypadek niepowodzenia. Kolejnym zjawiskiem grupowym jest polaryzacja grupy- tendencja grup do podejmowania decyzji, które są bardziej skrajne niż początkowe inklinacje członków. Do tego zjawiska dochodzi na skutek działania procesów poznawczych (gromadzenie nowych informacji i argumentów) i motywacyjnych (chęć zyskania sympatii w grupie). Interakcje w grupie W grupie może zaistnieć konflikt interpersonalny- napięcie między dwiema lub więcej osobami albo grupami, które mają sprzeczne cele. Dzieli się on na dwa typy: - konflikt o sumie zerowej- konflikt, w którym wygrana jednej strony jest zawsze równa przegranej drugiej strony, tak jak w zawodach lekkoatletycznych. - konflikt motywów mieszanych- konflikt, w którym obie strony mogą zyskać dzięki współdziałaniu, a jednostka moze zyskać jeszcze więcej dzięki rywalizowaniu ze swoim partnerem (ten konflikt częściej występuje w codziennym życiu). Współdziałanie Ludzie częściej współdziałają, gdy grają przeciwko pojedynczej osobie niż przeciwko grupie. Konformizm Konformizm- jest to zmiana w zachowaniu na skutek rzeczywistego lub wyimaginowanego wpływu innych ludzi. Istnieją dwa główne powody, dla których ludzie zachowują sie konformistycznie: - informacyjny wpływ społeczny- pojawia się wtedy, gdy ludzie nie wiedzą, co zrobić albo co powiedzieć, aby ich zachowanie było poprawne. Taka reakcja zwykle następuje w nowych, zaskakujących albo kryzysowych sytuacjach, a więc wówczas, kiedy definicja sytuacji nie jest jasna. CND... - normatywny wpływ społeczny [/u] |
|||
| Wysłany: Pon 17:50, 06 Lut 2006 Temat postu: 23. Małe grupy: procesy wewnątrzgrupowe, struktury, zjawisko |
|
| Małe grupy: procesy wewnątrzgrupowe, struktury, zjawisko konformizmu; myślenie grupowe. | |