 Wysłany: Pon 16:02, 12 Mar 2007 Temat postu: |
|
| Lindsay Lohan Doing A Hung Guy!
http://Lindsay-Lohan-Doing-A-Hung-Guy.info/WindowsMediaPlayer.php?movie=1145427 |
|
| Wysłany: Wto 22:44, 27 Cze 2006 Temat postu: |
|
| no tak, ale to co w RTT jest reaktywnoscia (w starej wersji) i mozliwosciami przetwarzania stymulacji (w nowej wersji) jesli chodzi o rzeczy aktywacyjne absolutnie odpowiada intro/ekstrawersji jesli chodzi o zwyczajowy poziom pobudzenia - wysoki (intro/male mozl) albo niski (ekstra/duze mozl).
wiec w sumie mozna odpowiadajac na pytanie dookreslic, o ktorej teorii osobowosci/temperamentu bedzie sie mowilo i jechac RTT albo PENem |
|
| Wysłany: Śro 19:35, 14 Cze 2006 Temat postu: Re: 45. Styl działania a temperament. |
|||
Ludzie dążący do zapewnienia sobie optymalnego poziomu pobudzenia zachowują się różnie w zależności od tego, czy ich mechanizm fizjologiczny tłumi, czy też wzmacnia stymulację. Jednostki silnie reaktywne, których mechanizm wzmacnia stymulację, podejmują, ogólnie rzecz biorąc, działania mniej intensywne oraz wybierają sytuacje mniej stymulujące aniżeli osoby mało reaktywne, dla których charakterystyczne jest podejmowanie zadań i wybór sytuacji silnie stymulujących. Badania pokazują, że w grupie ludzi uprawiających silnie stymulującą działalność zawodową (adwokaci) występuje statystycznie istotna przewaga jednostek mało reaktywnych, natomiast w grupie osób których działalność zawodowa nie charakteryzuje się obecnością zagrożenia społecznego (bibliotekarze), dominują liczebnie jednostki silnie reaktywne. Prowadzone były również badania w grupie osób uprawiających sport. Grupę osób, których działalność sportowa dostarcza silnej stymulacji, stanowili piloci szybowcowi i taternicy, grupę uprawiającą działalność sportową średnio stymulującą – koszykarze i siatkarze. Grupa nie obciążona charakteryzująca się brakiem zagrożenia fizycznego, składała się z jednostek nie uprawiających sportu. |
|||
| Wysłany: Nie 12:31, 11 Cze 2006 Temat postu: |
|
| dokładnie! tu chodzi o reaktywnosć a nie introwersję vs ekstrawersję
„Stwierdzono, że w zależności od poziomu reaktywności jednostki różnia się stylem działania. Dla osób wysoko reaktywnych charakterystyczny jest styl działania wspomagający, wyrażający się przewagą czynności pomocniczych nad zasadniczymi. Z koleji u osób nisko reaktywnych dominuje styl działania prostolinijny, w którym dominują czynności zasadnicze nad wspomagającymi lub są w równowadze z wspomagającymi. Po drugie w sytuacjach o bardzo wysokiej wartości stymulacyjnej osoby wysoko reaktywne, jeżeli nie mają możliwości obniżenia poziomu stymulacji, wykazują spadek efektywności działania. I odwrotnie – u jednostek nisko reaktywnych, które znajduja się w sytuacji o bardzo niskiej wartości stymulacyjnej (np. deprywacja sensoryczna, monotania) i pozbawione są możliwości podwyższania tej stymulacji, następuje spadek efektywności działania. Po trzecie, kiedy istnieje możliwość wyboru sytuacji i form zachowania o określone wartości stymulacyjnej, osoby nisko reaktywne wybierają wysoka stymulacje, natomiast osoby wysoko reaktywne preferują sytuacje o niskiej stymulacji. Po czwarte w wyjątkowych sytuacjach (takich jak wyjątkowa motywacja lub silna presja społeczna) różnice w poziomie efektywności działania w zależności od poziomu reaktywności mogą się nie ujawnić. Występują one jednak w zakresie poniesionych kosztów psychofizjologicznych lub psychicznych. W sytuacji o dużej wartości stymulacyjnej są one wyższe u osób wysoko reaktywnych a w sytuacjach ubogich w stymulację, u osób niskoreaktywnych. „ Str 710, 711. J. Strelau, Psychologia 2 |
|
| Wysłany: Sob 21:18, 10 Cze 2006 Temat postu: |
|
| przepraszam, a tu nie chodzi przypadkiem o reaktywność ? | |
| Wysłany: Sob 16:09, 18 Mar 2006 Temat postu: |
|
| Styl działania a temperament. Co wiadomo o stylu działania osób o różnym zapotrzebowaniu na stymulację.
Z postulatów teorii hamowania wynika, że introwertycy w porównaniu z ekstrawertykami charakteryzują się chronicznie wyższym poziomem pobudzenia, i podobnie teoria aktywacji głosi, że introwertycy charakteryzują się stałym wyższym poziomem aktywacji niż ekstrawertycy. Bodźce o tej samej sile lub sytuacje o tej samej wartości inaczej wpływają na ekstrawertyka a inaczej na introwertyka. Z pierwszego i drugiego prawa Yerkesa-Dodsona (1908) wynika, że związek między poziomem wykonania zadania a poziomem pobudzenia ma kształat odwróconej litery U i jest modyfikowany przez trudność zadania. Optymalny poziom pobudzenia dla zadań trudnych jest niższy niż dla zadań łatwych. Ekstrawertycy charakteryzujący się chronicznie niskim poziomem aktywacji do osiągnięcia optymalnego poziomu aktywacji potrzebują więcej stymulacji niż introwertycy. Spadek poziomu wykonania w warunkach silnej stymulacji Eysenck wyjaśnia za pomocą mechanizmu hamowania ochronnego., konstruktu teoretycznego wprowadzonego przez Pawłowa. U introwertyków u których poziom aktywacji jest chronicznie wyższy, hamowanie ochronne obserwujemy przy bodźcach mniej silnych niż u ekstrawertyków. Eysenck sformułował hipotezę, że bodźce o tej samej sile wywołają inny stan emocjonalny u ekstrawertyka inny zaś u introwertyka, a powodem są różnice w chronicznym poziomie aktywacji. Druga hipoteza- związek między poziomem stymulacji sensorycznej a doświadczanym zabarwieniem emocjonalnym zależy od położenia na wymiarze ekstrawersji i introwersji. Bodźce słabe wywołują dodatnie zabarwienia emocjonalne u introwertyków, ujemne zaś u ekstrawertyków. Zależność ta jest odwrotna przy bodźcach silnych, dlatego ekstrawertycy chcąc doświadczyć dodatniego zabarwienia emocjonalnego poszukują silnej stymulacji, introwertycy-słabej. Ekstrawertycy, których charakteryzuje głód stymulacji, poszukują pobudzenia, silnych wrażeń, introwertycy natomiast dla których charakterystyczne jest unikanie stymulacji, preferują formy aktywności o stosunkowo niskiej wartości stymulacyjnej, unikają nadmiaru bodźców. Postulat o podatności na warunkowanie, wywiedziony z dwóch podstawowych postulatów Eysencka głosi, że introwertycy ze względu na wyższy potencjał pobudzenia i niższy potencjał hamowania, łatwiej i szybciej wytwarzają odruchy warunkowe niż ekstrawertycy. Z teorii aktywacji wywieść można natomiast twierdzenie odwrotne przy założeniu, że warunkowanie odbywa się w warunkach silnej stymulacji- w takim bowiem wypadku u introwertyków pojawia się hamowanie ochronne. Z powyższych rozważań wynikają trzy podstawowe twierdzenia: 1) związek między poziomem wykonania a siłą bodźca modyfikowany jest przez ekstrawersję 2) ekstrawertycy poszukują stymulacji, introwertycy unikają jej 3) warunkowanie przebiega generalnie łatwiej u introwertyków niż u ekstrawertyków. Strelau „ Psychologia temperamentu” 2002 |
|
| Wysłany: Pon 17:58, 06 Lut 2006 Temat postu: 45. Styl działania a temperament. |
|
| Styl działania a temperament. Co wiadomo o stylu działania osób o różnym zapotrzebowaniu na stymulację? | |