pytania na egzamin magisterski SWPS

Maxivitt

Jakie funkcje pełni ekspresja emocji?

Salma

Ekspresja emocji to wszelkie sygnały (zmiany w wyglądzie organizmu, ruchy i dźwięki) emitowane przez jednostkę, będące dla kogoś innego wskazówką przeżywania przez tę osobę określonej emocji. Sygnały te nie muszą być intencjonalne, spontaniczne emocje są poza kontrolą jednostki. Poszczególne ekspresje wyprzedzają w czasie odmienne reakcje behawioralne. Ekspresje ciała mają nie tylko biologiczne znaczenie, ale też pełnią funkcję komunikacyjną. Osobniki tego samego gatunku nauczyły się czerpać z tych sygnałów wiedzę o intencjach danego osobnika. Odruchy nabierały zatem stopniowo znaczenia komunikacyjnego, stały się przedjęzykowymi formami sygnalizowania intencji. Wzajemne komunikowanie sobie pozytywnego ustosunkowania mogło stać się podstawą formowania więzi społecznych. Ekspresja emocji umożliwia wywołanie analogicznej lub innej ekspresji u odbiorców. Ludzie żyjący w różnych kulturach będą w stanie trafnie odczytywać emocje malujące się na twarzach ludzi, którzy żyją w zupełnie innych kulturach, ponieważ poszczególne ekspresje twarzy są w sposób uniwersalny powiązane z odpowiednimi emocjami.

(Doliński, Ekspresja emocji. Emocje podstawowe i pochodne.)

kkarutek · Dołączył: 24 Mar 2006 Posty: 8 Przeczytał: 0 tematów

Zacznijmy jak zwykle od definicji, co to jest emocja.
Emocja to subiektywny stan psychiczny, uruchamiajšcy priorytet dla zwišzanego z niš programu działania. Odczuwaniu emocji zwykle towarzyszš zmiany somatyczne, ekspresje mimiczne i pantomimiczne oraz zachowania.

Natomiast ekspresja emocji to wszelkie sygnały (zmiany w wyglšdzie organizmu, ruchy i dwięki), emitowane przez jednostkę, będšce dla kogo innego wskazówkš przeżywania przez tę osobę okrelonej emocji.

Sygnały te niekoniecznie sš intencjonalne. W przypadku emocji spontanicznych większoć sygnałów pojawia się poza naszš kontrolš.

Ekspresja emocji jest wytworem ewolucji.

Funkcja komunikacyjna.
Już widzšc na czyje twarzy umiech, albo opuszczone kšciki ust możemy wywnioskować, w jakim jest nastroju.
Ponadto emocje uruchamiajš odpowiednie programy zachowania. Stšd zdarza się nam przywdziać maskę umiechu i pogodnego wyrazu twarzy, gdy chcemy zrobić dobre wrażenie, chcemy zyskać sympatię. Podobnie działa zasada sprzężenia zwrotnego. Nawet jeli bylimy do kogo nastawieni pozytywnie, ale zobaczylimy wyraz niechęci na jego twarzy, natychmiast również taki wyraz przyjmujemy i zmieniamy naszš postawę wobec danej osoby. Na co rzeczona osoba, nawet jeli ten jej wyraz twarzy był wywołany po prostu bólem brzucha, też zaczyna nas nie lubić, bo widzi że my jej nie lubimy. I koło się zamyka.

Aspekty rozwojowe.
We wczesnym okresie rozwoju funkcja ekspresji emocji polega głównie na umożliwieniu przetrwania poprzez nawišzywanie więzi pomiędzy niemowlęciem a jego opiekunem. Ludzka twarz jest szczególnym bodcem dla bardzo małych dzieci. Już w wieku 3 tygodni wolš się one przyglšdać twarzy żywego człowieka niż manekina, a nawet niż butelce czy misiowi. Dzieci bardzo szybko uczš się okazywać emocje. Już chwilę po urodzeniu pojawia się płacz, bardzo szybko też mimiczna ekspresja wstrętu czy obrzydzenia. Umiech pojawia się w wieku 3-4 tygodni, miech w 3 miesišcu życia, podobnie jak smutek czy złoć. Najpóniej pojawia się strach (7.miesišc życia) i wstyd (koniec pierwszego roku życia).
Okazywanie w poczštkowym etapie życia emocji negatywnych (głównie przez płacz) służy niemowlakom do sygnalizowania dyskomfortu. Skłania otoczenie do zaspokojenia jego różnych potrzeb. Analogicznie po pewnym czasie umiech służy sygnalizowaniu, że wszystko jest w porzšdku. Pod koniec pierwszego roku życia dzieci zaczynajš wykorzystywać informacje o mimicznym wyrazie twarzy innych ludzi do regulowania własnych zachowań (np. eksperyment z przeszklonš podłogš, która sprawiała wrażenie pozornego urwisk dzieci na widok umiechu lub zainteresowania na twarzy mamy przechodziły nad przepaciš).

Ekspresja twarzy jako podstawa klasyfikacji
Wyraz twarzy jest jednym z głównych, acz nie jedynym kryterium podziału emocji na podstawowe i pochodne. Podstawowe emocje, czyli: strach, złoć, smutek, radoć, wstręt, zaskoczenie (choć to ostatnie kontrowersyjne) sš dowiadczane i rozpoznawane przez wszystkich ludzi. M.in. włanie na podstawie wyrazu twarzy.

Przeżycie i ekspresja negatywnych uczuć może pełnić rolę katalizatora uwalniajšcego człowieka od negatywnego napięcia. Chyba każdy z nas zauważył, że emocje tłumione, które się kumulujš w nas, wprowadzajš nas w stan dyskomfortu, często też eksplodujš w najmniej oczekiwanym momencie. Metodš na zaradzenie temu jest włanie doprowadzanie do ekspresji emocji i przez to wyładowanie się.

Bibliografia:
Strelau J. (2000). Psychologia podręcznik akademicki. Tom 2.
B. Harwas-Napierała, J.Trempała (2002). P

Gość

Emocja to zespół zmian cielesnych i psychicznych, obejmujący pobudzenie fizjologiczne, uczucia, procesy poznawcze i reakcje behawioralne wykonywane w odpowiedzi na sytuację ważną dla danej osoby.
(Wykład:M.Godlewska)

Gość

Główną funkcją emocji jest dostarczenie informacji:
innym ludziom poprzez ekspresję mimiczną i wokalną;
samej jednostce poprzez myśli i odczucia.
2. Funkcjonalność emocji zapewnia umiejscowienie ich w:
konkretnym czasie;
konkretnym miejscu;
konkretnych okolicznościach;
powiązanie ich z konkretnym obiektem/obiektami.
IS: „Aby emocje mogły być funkcjonalne muszą być nie tylko odczuwane, ale odczucia te muszą też dostarczać różnicującej informacji o otoczeniu” (Clore, 1999, str. 95).
(Wykład:M.Godlewska)

aga · Gość

dwa ostatnie posty są bzdurą!