pytania na egzamin magisterski SWPS

Maxivitt

Podstawowe funkcje procesów motywacyjnych –omów na podstawie wybranej koncepcji.

rooles · Dołączył: 09 Lut 2006 Posty: 15 Przeczytał: 0 tematów

mm · Gość

Nie wiem czy o to chodzi w tym pytaniu... mam nadzieję ze dobrze to zrozumiałam Smile

Motywację pojmuje się jako zespół mechanizmów powodujących uruchomienie, podtrzymanie, zaniechanie i zakończenie zachowania.

1. Uruchomienie zachowania:
Źródłem zachowania mogą być czynniki emocjonalne: osiągnięcie pozytywnego afektu lub uniknięcie negatywnego afektu.

2. Podtrzymywanie działań dotyczy fazy wykonaniowej. Jeżeli faza ta jest krótka (proste działanie i niezbyt odległe w czasie konsekwencje) wówczas dystans między pragnieniem i gratyfikacją jest bliski. Jeżeli jednak działanie jest długoterminowe, pojawia się oczywisty problem przeżywanego braku bezpośrednich gratyfikacji.
Ludzie stosuja wiele technik radzenia sobie z pokusami i podtrzymywania zdolności do odraczanie gratyfikacji, np.:
* odwracanie uwagi od gratyfikacji,
* odwrócenie od konsumacyjnego aspektu gratyfikacji, a skupienie jej na aspekcie poznawczym,
* segmentyzacja i zwielokrotnienie gratyfikacji – wyodrębnienie wielu etapów pośrednich i związane z każdym z nich określonej gratyfikacji. W ten sposób łączna wartość gratyfikacji może być tym większa, im bardziej rozciągnięte w czasie jest zadanie.
* mechanizm „magicznej połowy” – trik podtrzymania motywacji odwołujący się do przekonania, że teraz już „z górki”, a więc łatwiej.

3. Zaniechanie działania:
Istenieją takie sytuacje, w których ludzie porzucają przedsięwzięcie, które wcześniej z zaangażowaniem realizowali:
* brak wpływu na przebieg zdarzenia,
* brak informacji o osiągniętym wyniku,
* spostrzegany brak postępu,
* spostrzeganie, że prawdopodobieństwo osiągnięcia sukcesu nie rośnie – a spada,
Najważniejsze czynniki skłaniające do zaprzestania działań są związane z gratykikacjami:
* brak oczekiwanych gratyfikacji
* nasycenie gratyfikacjami w wyniku ich zwielokrotniania w skutek stosowanych zabiegów.
* rodzaj gratyfikacji – źródła gratyfikacji, np.: wzmocnienia zewnętrzne zmniejszają motywację wewnętrzną, a czasem wręcz ją eliminują.
Jednym z czynników decydujących o zaniechaniu czynności przed osiągnięciem wyniku może być zbyt wysoka motywacja wyjściowa, lub znudzenie aktywnością i spadek zainteresowania.

4. Zakończenie działania
Przesłanką do zakończenia działania jest porównanie wyniku założonego z wynikiem osiągniętym – tzn stopień ich zbieżności. Czasem wystarczy informacja ze strony innych. Wiele działań ma jednak strukturę otwartą, tzn. że ani wynik końcowy nie może być określony precyzyjnie, ani inni ludzie nie mogą rozstrzygnąć o zakończeniu działania. Wtedy ważne są dwa czynniki: stopień nasycenia jednorodną stymulacją – znudzenie; subiektywne przekonanie o zamknięciu się struktury , o dobrzej skomponowanej całości.

Jedna z koncepcji motywacji zakłada dążenie ludzi do osiągania sukcesów. Określa się ją mianem motywacji osiągnięć – jest to tendencja do osiągania i przekraczania standardów doskonałości, związana z odczuwaniem pozytywnych emocji w sytuacjach zadaniowych, spostrzeganych jako wyzwanie.

Model motywacji osiągnięć Atkinsona

Atkinson założył istnienie hipotetycznej tendencji do osiągania sukcesu, będącej iloczynem subiektywnego prawdopodobieństwa osiągnięcia sukcesu i jego wartości gratyfikacyjnej. Zakładał, że oba wspomniane elementy są ze sobą powiązane: im łatwiej osiągnąć sukces, tym mniejszą na ogół ma on wartość nagradzającą. Największa tendencja do osiągania sukcesu jest przy średnim prawdopodobieństwie osiągnięcia sukcesu, gdy w percepcji podmiotu zadanie nie jest ani wyraźnie trudne anie wyraźnie łatwe.
Niekiedy ludzie wykonują zadania nie po to aby odnieść sukces, ale żeby uniknąć porażki. Taką tendencje nazwał tendencją do unikania porażki i uznał że i tutaj subiektywnie pojmowane prawdopodobieństwo i wartośc wyniku są ze sobą powiązane – im pewniejsze odniesienie sukcesu (łatwiejsze zadanie), tym gorsze samopoczucie w wyniku niepowodzenia.
Osoby o pozytywnym wzorcu motywacji osiągnięć (tendencja osiągania sukcesu większa od tendencji unikania porażki) za najatrakcyjniejsze będą uznawały zadania o średnim stopniu trudności, będą wykazywały się większym uporem w dążeniu do celu i odpornością na kłopoty i niepowodzenia. Natomiast osoby o negatywnym wzorze motywacji osiągnięć (tendencja do unikania porażki wyższa od tendencji do osiągania sukcesu) uznaja za najmniej atrakcyjne zadania ze średnim poziomem trudności.

źródło: W. Łukaszewski, D. Doliński "Mechanizmy leżące u podstaw motywacji" [w:] J. Strelau (red.) Psychologia. Podręcznik akademicki. T.2 GWP