pytania na egzamin magisterski SWPS

Gość

46. Swiadomosc i nieswiadomosc w procesach emocjonalnych.

Ula- Kula · Gość

Pierwotność poznania nad afektem
Frijda i Lazarus
U podstaw emocji leży rozpoznanie przez podmiot określonego zdarzenia jako znaczącego z punktu widzenia jgo własnych celów i interesów. Różne oceny sytuacji wiążą się z z doświadczaniem odmiennych emocji.
Weiner
Badania nad emocjami doznawanymi w sytuacjach społecznych.
Widok cierpiącego człowieka leżącego na chodniku, budzić może różne, nawet przeciwstawne emocje. Zależne jest to od atrybucji przyczyn znalezienia się tego człowieka w takiej sytuacji. Najważniejszy jest przy tym wymiar kontrolowalności. Jeśli przyczyny kłopotów tej osoby są odbierane jako pozostające pod jej kontrolą (upił się) wówczas odczuwa się gniew lub złość. Zahamuje to udzielenie pomocy. Jeśli uznamy kłopoty za niezależne od tej osoby (atak serca) to litość lub współczucie. Będziemy pomagać.
Podsumowanie
Wyniki tych badań świadczą jedynie o tym, że mechanizm oceny jest obecny w doświadczaniu emocji. Nie mogą one być traktowane jako dowód na pierwotność poznania względem emocji.
Niezależność poznania i emocji
Izard
Procesy poznawcze i emocjonalne mogą przebiegać niezależnie od siebie.
Z ewolucyjnego punku widzenia teza pierwotności poznania wydaje się wielce nieprawdopodobna. Aby przeżyć, organizm musi dysponować efektywnym aparatem emocjonalnym, działać bardzo szybko, aby reakcje były błyskawiczną i adekwatną odpowiedzią na zmiany w środowisku. U zwierząt pewne bodźce uruchamiają odpowiednie im reakcje emocjonalne w sposób zupełnie automatyczny, bez konieczności ich przetwarzania.
Dowodem niezależności mogą być także tzw. emocje nie mające swojego przedmiotu. Dowodem są również przypadki pozbawionego obiektu lęku czy niepokoju. Procesy poznawcze i emocjonalne mogą przebiegać niezależnie od siebie.
Efekt ekspozycji – zmiana oceny obiektu w skutek wzrostu większej częstości kontaktów.
Rozpoznawanie bodźca jako znanego wiąże się zew zrostem poczucia bezpieczeństwa, obraz staje się bardziej akceptowany.
Jednak efekt ekspozycji występuje także wtedy, gdy bodziec eksponowany jest podprogowo.
Mechanizmy poznawcze związane z zapamiętaniem bodźca i rozpoznaniem go jako znanego i bezpiecznego, nie mogą więc leżeć u podstaw jego emocjonalnej oceny.
Zajonc
Badania nad percepcją kolorów
Procesy różnicowania i lubienia kolorów żądzą się zupełnie innymi regułami.
Różnicowanie jest niemal całkowicie uzależnione od 3 parametrów: barwy, nasycenia i jasności. Informacje o tych parametrach będą jednak całkowicie nieprzydatne, jeśli będziemy chcieli przewidzieć stopień lubienia. Preferencje kolorów nie są więc uzależnione od tych bodźców, które decydują o ich podobieństwie i różnicowaniu.
Mechanizmy o charakterze poznawczym nie muszę determinować przebiegu zjawisk emocjonalnych.

Pierwotność zjawisk afektywnych
Zając
Emocja wyprzedza poznanie zarówno w sensie filogenetycznym i ontogenetycznym. Doznania afektywne są uniwersalne międzygatunkowo i mają większe znaczenie adaptacyjne.
Emocje są nieuniknione, ponieważ jeśli są silne, to nie możemy zawiesić ich odczuwania.
Niektóre stany emocjonalne (zwłaszcza nastroje) mogą być całkowicie pozbawione treści poznawczych.
W przeciwieństwie do Lazarusa emocja w wielu wypadkach może wyprzedzać poznanie.
Gdy spotykamy jakiegoś człowieka, miewamy czasem kłopoty z przypomnieniem sobie, kto to jest i gdzie go kiedyś spotkaliśmy. Mimo braku tych informacji doświadczamy niekiedy poczucia, że osoby te lubimy bądź nie.
Nasze preferencje wobec różnych obiektów pojawiają się, zanim jeszcze dotrą do nas (z zewnątrz albo za zasobów naszej pamięci) informacje o obiektywnych parametrów tych obiektów.
Koncepcja pierwotności emocji zakłada, że cechy afektywne bodźca (takie jak: dobry-zły; pozywany-negatywny) mogą być przetwarzane szybciej i łatwiej niż jego obiektywne cechy nieefektywne.
Dowód  badania Zajonca. Z wykorzystaniem paradygmatu torowania (priming).
Prezentacja pierwszego bodźca torującego wpływać może na percepcję drugiego, właściwego bodźca.
Suboptymalny charakter – gdy bodźce prezentowane są na tyle krótko, gdy nie można ich w sposób świadomy zarejestrować.
Optymalne – gdy pokazuje się je na tyle dugo, że można je świadomie zauważyć i następnie rozpoznać jako znane.
Chińskie ideogramy (Murphy i Zajonc 1994)
Wykorzystano 2 rodzaje bodźców torujących: bodźce afektywne – twarze wyrażające emocje, bodźce nieafektywne – figury geometryczne. Bodźcami właściwymi były chińskie ideogramy. Czas ekspozycji bodźców torujących wynosił 4 milisekundy w warunkach suboptymalnych; 1sek w warunkach optymalnych. Zadanie  wielokrotna ocena preferencji chińskich ideogramów.
Torowanie subopytmalne miało istotny wpływ na dokonywane oceny. Gdy bodźcem torującym był wielokąt, badani oceniali ideogramy tak samo jak w warunkach, w których bodźca nie było.
Gdy bodźcem była ludzka twarz wyrażająca emocję pozytywną  lubili ideogramy, emocję negatywną  preferencja ideogramów była niższa, niż w warunkach kontrolnych.
Torowanie optymalne (1s) nie wywoływało istotnych zmian w ocenie ideogramów.
Inne eksperymenty wykazały, że sądy o charakterze poznawczym (np. ocena wielkości prezentowanych bodźców) pozostają pod wpływem bodźców torujących tylko przy optymalnym ale nie suboptymalnym czasie ekspozycji.
Wyniki te potwierdzają zatem hipotezę o pierwszeństwie afektu, sugerującą, że reakcje emocjonalne mogą występować przy minimalnej stymulacji.
Moore- istnienie bezpośredniego połączenia między siatkówką a podwzgórzem (tradycyjnie wiązanym z emocjami). Oznacza to możliwość przekazywania impulsów z siatkówki do podwzgórza bez żadnego pośrednictwa kory (a więc procesów poznawczych).
LeDoux- istnienie bezpośredniego połączenia ciała migdałowatego (centralnego komputera emocji) długości zaledwie jednej synapsy, ze wzgórzem.
Ciało migdałowate znajduje się w najstarszej części mózgu (mózgu gadzim). Ciało migdałowate dokonuje ewaluacji sygnałów napływających nerwami czuciowymi. Otrzymuje impulsy z obszarów kory związanych ze wzrokowym rozpoznawaniem obiektów i dźwięków. Ma połączenia z podwzgórzem wiązanym np. przez Hessa z emocjami.
Zniszczenia ciała migdałowatego u mał prowadzi do zaniku lęku. Warunkowanie klasyczne u szczurów jest możliwe po usunięciu kory ale przy zachowania ciała migdałowatego (warunkowanie nie jest możliwe bez nadawania bodźcom znaczenia przyjemny- nieprzyjemny).
Tego nie trzeba ale miałam, a wiąże się z tematem więc wklejam.
Funkcjonalne ujęcie emocji według Frijdy
Frijda wyróżnia 2 podstawowe aspekty emocji:
• ocenę zdarzeń, jako istotnych lub nieistotnych, przyjemnych lub nieprzyjemnych
• wzbudzanie pewnych reakcji fizjologicznych , zachowań, przeżyć.
Emocje to mechanizm sygnalizujący, że dane zdarzenie jest ważne dla interesów jednostki. Zdarzenie jest związane z istotnym dla jednostki interesem w ten sposób, że ułatwia lub utrudnia jego realizację.
• Emocje pozytywne sygnalizują, że jesteśmy na dobrej drodze do osiągnięcia zamierzonego celu.
• Emocje negatywne wywoływane są przez zdarzenia, które interpretujemy jako zagrażające lub przeszkadzające w realizacji jednostkowych interesów.

Frijda jako pierwszy sformułował prawa emocji. Uważał, że emocje powstają, narastają i znikają zgodnie z określonymi regułami w określony sposób. Prawa emocji mają źródło w mechanizmach częściowo tylko podlegających intencjonalnej kontroli.

Frijda wyróżnił 10 podstawowych praw emocji.
1. Prawo znaczenia sytuacyjnego- emocje powstają w odpowiedzi na struktury znaczeniowe danych sytuacji; różne emocje powstają w odpowiedzi na różne struktury znaczeniowe. Zdarzenia, które spełniają czyjeś dążenia są źródłem pozytywnych emocji, zdarzenia zagrażające interesom jednostki to źródło emocji negatywnych.
2. Prawo zaangażowania – emocje powstają w odpowiedzi na zdarzenia ważne dla celów, motywów i zaangażowań danej osoby. Znak, natężenie i rodzaj emocji informują o relacji między sytuacją a podmiotem.
3. Prawo bezpośrednio spostrzeganej rzeczywistości – emocje są wywoływane przez zdarzenia uważane za rzeczywiste. Rzeczywistość oznacza tu bezpośrednie odczuwanie właściwości bodźca. Bodźce odbierane jako rzeczywiste obejmują:
(a) bezwarunkowe bodźce afektywne (ból, bodźce nieoczekiwane i nagłe zachowanie ekspresyjne).
(b) bodźce zmysłowe
(c) zdarzenia wskazujące na nieskuteczność działań
4. Prawo zmiany przyzwyczajenia i odczuwania porównawczego – emocje powstają nie tyle wskutek obecności korzystnych lub niekorzystnych warunków, co wskutek aktualnych zmian w korzystnych lub niekorzystnych warunkach. Im większa jest zmiana, tym silniejsza emocja po niej następuje.
5. Prawo hedonistycznej asymetrii – przyjemność jest zależna od zmiany i zanika z ciągłością zaspokojenia, a przykrość może się utrzymywać na stałe w ciągle trwających złych warunkach. Przywyka się do zdarzeń, które kiedyś wywoływały radość, ale nie przywyka się do zdarzeń wywołujących emocje negatywne.
6. Prawo zachowania emocjonalnego momentu – zdarzenia emocjonalne zachowują swoją siłę wywoływania emocji na czas nieokreślony, chyba że spotkają się z przeciwdziałaniem innych, powtarzających się zdarzeń, które mogą spowodować wygasanie zdarzeń poprzednich lub przyzwyczajenie się do nich. Prawo to odnosi się do trwałości śladów pamięciowych, związanych z doświadczaniem emocji, zgodnie z którym siła urazowych doświadczeń nie słabnie, a może jedynie ulec zamalowaniu.
7. Prawo zamknięcia w sobie – emocje wykazują skłonność do zamknięcia się przed sądami o względności bodźca, który je spowodował i przed wymaganiami celów innych niż ich własny. Reakcja emocjonalna nie jest względna. Proces emocjonalny wykazuje tendencje do absolutyzacji- myślenie i zachowanie jednostki podporządkowane jest dominującemu stanowi.
8. Prawo zważania na konsekwencje – każdy emocjonalny impuls powoduje impuls wtórny, który zmierza do modyfikowania poprzedniego, zgodnie z przewidywanymi konsekwencjami. Kontrola emocji zawsze towarzyszy procesom emocjonalnym, o czym przekonujemy się głównie wtedy, gdy ta kontrola zawodzi (panika, ślepy gniew). Bodźcami dla kontroli są sygnały o możliwości niepożądanych konsekwencji niepohamowanej reakcji emocjonalnej.
9. Prawo minimalnego obciążenia – ilekroć sytuację można ocenić na więcej niż jeden sposób, pojawia się skłonność do ujęcia jej tak, by zminimalizować jej negatywne obciążenie emocjonalne. Negatywne obciążenie emocjonalne odnosi się do stopnia, w jakim dana sytuacja jest przykra i trudna do zniesienia. Minimalizacja obciążenia emocjonalnego może nastąpić już na poziomie percepcji bodźców i przejawiać się w działaniu mechanizmów obronnych- np. wyparcia, obrony percepcyjnej czy wyciągania wniosków opartego na półwiedzy.
10. Prawo maksymalnego zysku -ilekroć sytuację można ocenić na wiele sposobów, pojawia się tendencja by przedstawiać ją w sposób maksymalizujący emocjonalny zysk. Doświadczanie emocji przynosi podmiotowi określone zyski psychologiczne, które wpływają na jego poczucie własnej wartości.

Gość

to jakas bzdura:D

Gość

w dodatku nie na temat ....:/